Een klassieker onder de vragen die mij wekelijks gesteld worden. Al even klassiek spreekt een ouder al gauw over ‘mijn’ kind. Als je dat op de rechtbank uitspreekt, mag je een vermanende reactie van de rechter verwachten : het is ‘ons’ kind.
De mythe van 12 jaar
Mensen denken vaak dat een kind vanaf de leeftijd van twaalf jaar zelf mag kiezen bij welke ouder het wil wonen. Dat is niet correct. Strikt juridisch kan enkel iemand vanaf 18 jaar en dus vanaf de meerderjarigheid zelf beslissen. Maar de praktijk is uiteraard genuanceerder.
Waarom dan het idee dat het al vanaf 12 jaar mag? Als er tussen de ouders discussie bestaat omtrent onder meer de verblijfsregeling van de kinderen, dan moet de familierechter de kinderen laten oproepen om ze te horen. Hoe dat in zijn werk gaat, lees je in een eerdere blog.
Maar daarmee is niet gezegd dat je kind dan zelf mag kiezen.
Sedert enkele jaren geeft ons burgerlijk wetboek de voorkeur aan het gelijk verdeeld verblijf (de ‘week/week-regeling’). Als een rechter daarvan afwijkt, dan moet hij of zij dat bijzonder motiveren. “Ik wil niet naar papa” zal niet zonder meer worden aanvaard. Een rechter zal altijd rekening houden met alle elementen van het dossier en de mening van het kind is daar één van.
In de praktijk
In de praktijk is het wel zo dat rechters niet geneigd zijn om in te grijpen met dwangmaatregelen wanneer een kind vanaf de leeftijd van pakweg 14 of 15 jaar pertinent minder of niet meer naar de andere ouder wil. Voorzichtigheid is uiteraard altijd geboden en veelal zal men eerst een sociaal onderzoek laten voeren om de situatie bij elk van de ouders thuis en de beleving van de kinderen nader te onderzoeken.
Opgelet met pubers
Ik vind het altijd schrijnend als ik een ouder hoor vertellen dat zoon of dochter liever bij de andere ouder wil zijn omdat het daar veel meer vrijheid heeft en er minder regels zijn. De ouder die dan met de beste bedoelingen vast houdt aan opvoedingsprincipes ziet zijn kind dan door de vingers glippen..
Mijn raad is dan om de situatie zeker niet te laten aanslepen en onmiddellijk actie te ondernemen. Rechters zijn immers niet geneigd om in te grijpen in toestanden die reeds enige tijd duren. Als een puber bijvoorbeeld al maanden lang bij de andere ouder verblijft en dat zelf oké vindt, dan is de kans klein dat dit nog wordt gewijzigd.
Vragen?
Heb je vragen na het lezen van deze tekst? Wil je bijstand in een geschil rond familierecht? Neem dan contact op voor een afspraak. Voor de prijs van 125 euro krijg je tijdens een gesprek van 1u (fysiek op kantoor of online) een eerste raad waar je eventueel zelf verder mee aan de slag kunt. Het gesprek is verder volledig vrijblijvend.
Eveline Van Hoecke
Familierecht advocaat – Erkend bemiddelaar in familiale zaken – Erkend collaboratief advocaat – Counseler
Schouwburgplaats 1 – 9990 Maldegem
T 050 71 09 32 – F 050 71 09 33 – BTW BE 0852 108 475
vanhoecke-advocaat.be